Ouders klagen vaak dat ze hun invloed verliezen wanneer ze de adolescentie betreden. Nakomelingen gooien hun studies, bevinden zich in een dubieus bedrijf, reageert ruw op de minste opmerking. Hoe ze te bereiken? Hoe u familieregels, principes en waarden kunt overbrengen? Om de ouderlijke autoriteit terug te geven, is het noodzakelijk om de feedbackregels te volgen, herinnert de psycholoog Marina Melia zich terug.
Herstel vernietigd contact
Als het communicatiekanaal wordt vernietigd, worden de draden afgesneden en komen de stroom niet aan, al onze inspanningen worden verspild. Hoe het te herstellen?
een. Aandacht vragen
Hoe vreemd het ook klinkt, we moeten de aandacht van een tiener trekken, en positief en vriendelijk. Het is belangrijk om zijn glimlach, een vriendelijke, warme look, een normale reactie op onze woorden te veroorzaken. Natuurlijk zullen de beledigde gezichtsuitdrukking en claims hier niet helpen.
Laten we ons herinneren hoe we naar het kind keken toen hij klein was, hoe verheugde u zich voor hem. We moeten terugkeren naar die vergeten staat en
https://www.pfaff-metallbau.ch/2019-18-bachem-bubendorf/
de tiener laten voelen hoe gelukkig we zijn, dat we het hebben. Het is belangrijk om aan te tonen dat we het accepteren als hij zich aan de wereld presenteert zonder te evalueren, zonder te bekritiseren. Hoe onafhankelijk hij zich ook gedroeg, het is belangrijk voor hem om te weten dat hij geliefd is, op prijs gesteld dat ze hem missen. Als we het kind hiervan overtuigen, zal hij langzaam beginnen te ontdooien.
2. Maak rituelen
Toen het kind klein was, vroegen we hoe hij de dag doorbracht, sprookjes voor hem las, kuste hem voor het slapengaan. En nu? We stopten regelmatig te begroeten in de ochtend, wensen elkaar goedenacht, verzamelen op zondag voor een familiediner. Met andere woorden, we zijn de rituelen vergeten.
De gebruikelijke zin “Goedemorgen!” – zij het fragiel, maar contact, startpunt waarmee u een gesprek kunt beginnen. Nog een goed ritueel – zondagse diners of diners. Hoe onze relatie zich ook ontwikkelt, op een bepaalde dag komen we samen. Dit is een soort “levensboei”, waarvoor je een hopeloze situatie kunt vastklampen en “uittrekken”.
3. Herstel fysiek contact
Als u de adolescentie bereikt, worden sommige kinderen verstoord, eisen dat ze ze niet letterlijk aanraken, zeggen dat ze “deze kalfs niet nodig hebben”. De behoefte aan fysiek contact is voor iedereen anders, maar vaak vermijdt het kind precies wat hij het meest nodig heeft. Ondertussen is aanraking een geweldige manier om spanning te verlichten en de situatie te ontladen. Raak de hand aan, klop op het haar, grapje om te flasten – dit alles stelt ons in staat om onze liefde voor het kind uit te drukken.
Luister en hoor
Om een gemeenschappelijke taal met een kind te vinden, moeten we leren hoe we kunnen luisteren en horen. Actieve hoortechnieken zullen hier helpen.
een. Stil luisteren
We moeten leren hoe we “zorgvuldig zwijgen”. Zelfs als het ons lijkt dat het kind ‘onzin’ zegt, onderbreken we niet en maken we met al onze uiterlijk – een pose, gezichtsuitdrukkingen, gebaren – duidelijk dat hij niet in de leegte spreekt. We interfereren het kind niet om te redeneren, integendeel – we creëren een vrije ruimte voor zelfexpressie. We evalueren niet, pushen niet, adviseren niet, maar luister niet alleen. En we leggen geen belangrijker gespreksonderwerp op, vanuit ons standpunt. We geven hem de gelegenheid om te zeggen dat hij hem echt bezet, doet hem twijfelen, maakt zich zorgen, maakt hem gelukkig.
2. Spiegeling
Geen gemakkelijke maar zeer effectieve techniek – “echoën”, spiegelt de pose, de toespraak van het kind, zijn gebaren, gezichtsuitdrukkingen, intonaties, semantische spanningen, pauzes. Als gevolg hiervan is er een psychologische gemeenschap die ons helpt zijn “golf” te vangen, aan te passen, om naar zijn tong te schakelen.
Mirrorisatie is geen nabootsing en geen imitatie, maar actieve observatie, bewezenheid. De betekenis van spiegeling is niet om in vertrouwen in het kind te wrijven, maar om hem beter te begrijpen.
3. Verduidelijking van betekenis
Flapperen, intense gevoelens exploderen en desorganiseer de hele binnenwereld van een tiener. Ze zijn hem niet altijd duidelijk, en het is belangrijk om hem te helpen ze uit te drukken. Om dit te doen, kunt u parafrase gebruiken: wij geven zijn gedachten uit, en hij krijgt de kans om zichzelf van buitenaf te horen en daarom zijn eigen positie te realiseren en te evalueren.
Terwijl het vertrouwen van de adolescent in ons oprechte verlangen om naar hem te luisteren groeit, stort de barrière tussen ons geleidelijk in. Hij begint ons te vertrouwen met zijn gevoelens en gedachten.
Feedbackregels
Werken met ouders, raad ik aan om verschillende regels van effectieve feedback te volgen. Ze stellen je in staat om hun opmerking zo uit te drukken dat het gewenste resultaat wordt bereikt en tegelijkertijd niet bederft, maar zelfs de relaties met het kind verbeteren.
een. Focus op belangrijk
We willen dat het kind in alles goed is. Daarom, wanneer we ontevredenheid uitdrukken, reacties op de beoordelingen, haarkleur, gescheurde jeans, vrienden, muzikale verslavingen vliegen in één ketel. En het is niet langer mogelijk om de korrels van het kaf te scheiden.
We moeten tijdens het gesprek proberen om zich nu op slechts één te concentreren, het belangrijkste onderwerp nu. Het kind nam bijvoorbeeld het geld voor een Engelse tutor, maar ging niet naar de les, misleidend zijn ouders. Dit is een serieus wangedrag, en we hebben het hierover – dit is de regel van effectieve communicatie.
2. Geef specifieke handelingen aan
Als het kind iets, naar onze mening, onaanvaardbaar heeft gedaan, is het niet de moeite waard om te zeggen dat hij niets denkt, weet niet hoe, niet is aangepast, onvoldoende, dat hij een stom karakter heeft. Onze woorden moeten een specifieke handeling, actie, geen persoonlijkheid evalueren. Het is belangrijk om beknopt en in wezen te spreken, niets te overdrijven, maar niet het verkeerde.
3. Rekening houden met de mogelijkheid van wijzigingen
We zijn vaak geïrriteerd aan het kind dat hij in principe niet kan veranderen. Laten we zeggen dat de zoon erg verlegen is. Het is jammer dat hij verloren is tegen de achtergrond van meer actieve kinderen, en we beginnen het te trekken, schudden de opmerkingen in de hoop dat dit “hem zal leiden”. We eisen om “voor een onstuimig paard” te staan in die gebieden waar het duidelijk zwak is. Kinderen komen vaak niet overeen met onze verwachtingen, maar in de regel is het probleem niet bij kinderen, maar in de verwachtingen zelf. Probeer de situatie nuchter te beoordelen, uw houding te veranderen en te leren zijn sterke punten in het kind te zien.
vier. Spreek van jezelf
Veel ouders, bang om de relaties met het kind te verwennen, proberen een opmerking “indirect” te maken: “De leraar gelooft dat je je onjuist gedroeg toen je het huis verliet van de tour, zonder iemand te waarschuwen”. We moeten vanuit jezelf spreken, onze eigen mening uiten met behulp van het voornaamwoord “ik”-dus we laten zien dat dit niet iemand is, maar we zijn ongelukkig: “Ik heb me gewoon woedend dat je niemand hebt gewaarschuwd”.
5. Kies tijd voor een gesprek
Sleep de tijd niet, u moet zo snel mogelijk op de vervelende factor reageren. Als we tegen je dochter zeggen: “Twee weken geleden nam je mijn blouse, bevlekt en gooide het”, zien we er wraakzuchtig uit. Ze herinnert zich dit niet meer. Het gesprek moet onmiddellijk worden gestart of om helemaal niet te beginnen.
Er is geen eenmalige vaccinatie tegen misverstanden en moeilijkheden in relaties, maar we kunnen regelmatig “vitamines” geven-dagelijks iets doen, op elkaar bewegen. Als we erin slagen om naar het kind te luisteren en een gesprek correct op te bouwen, zal onze communicatie zich niet ontwikkelen tot conflicten. Integendeel, dit zal een productieve interactie zijn, waarvan het doel is om de situatie ten goede te veranderen en de relatie te versterken.
Bron: Book of Marina Melia “Lokaliseer bij het kind! Eenvoudige regels van wijze ouders ”(Eksmo, 2019).